Zeven uur, ik sta maar op om me klaar te maken. Ik moet om 9 uur in het ASZ te Aalst zijn en moet nuchter blijven. Zonder haast en spoed een douchke en tanden poetsen. Zakje klaarmaken met wat boeken en een slaapkleed en een washandje, je weet maar nooit ;-)
Acht uur vertrekken we en het is zeer rustig op de baan. We komen dus echt op tijd aan en nemen rustig de tijd om me in te schrijven. Alle papieren i.v.m. verzekering zijn in orde, no stress...
Tot op het moment dat ze ons doorsturen naar de dagkliniek. Aan het onthaal waren ze verrast mij al te zien, u wordt pas om 15 geoppereerd en moet maar tegen 14 uur aankomen, u mocht zelfs licht ontbijten! Mijn documenten spreken deze beweringen tegen en voor de eerste keer in mijn leven zie ik Hans echt kwaad worden. Ocharme die vrouw, ik had niet graag in haar schoenen gestaan!
Ze vindt me dan toch op bed op orthopedie. Hans vertrekt dan maar want zijn schema was zeer strak opgesteld en hij wou alles op tijd gedaan krijgen. Daar ik maar om 15 uur onder het mes ga mag ik maat tegen 19 uur naar huis dus dat geeft wat extra tijd, dachten wij ;-)
Amper gelegen komt de verpleegster mijn kamer binnengelopen en meldt ze mij dat we dringen in het operatiekwartier verwacht worden! Om 10 uur werd ik in slaap gedaan en een uur later deed ik mijn ogen voor de eerste keer terug open. Nog een uurtje later lag ik op mijn kamer. Om drie uur kreeg ik dan bericht dat we terug naar huis mochten. Vlug Hans bellen en hopen dat hij vlug komt. Intussen was oma Relegem aangekomen om me wat gezelschap te houden.
Tegen de tijd dat Hans er was, was het lichtjes beginnen sneeuwen. De planning werd dan even veranderd. In plaats van mij eerst naar huis te brengen, via de ring doorrijden om Femke op te pikken aan de metrohalte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten